قباله فروش خانه توسط زینب بیگم فرزند طاهر نراقی به سید علی اکبر فرزند سید هاشم نراقی و فروش آن توسط سید نصراله فرزند سید اکبر به آقاجانی فرزند عبدالکریم صباغ نراقی در یک قرن و نیم پیش - سند شماره 437

هوالمالک بالاستحقاق
و اما بعد غرض از تحریر این کلمات شرعیه الدلالات آن است که حاضر گردید در حالتی که جمیع اقاریر شرعیه بر او مسموع و مجور بود عفت و عصمت پناه السماه به زینب بیگم بنت مرحوم آقاطاهر نراقی صلح صحیح شرعی نمود به سیادت پناه آقا سیدعلی اکبر خلف مرحوم آقا سید هاشم نراقی تمامی مخلفات و تمامی مفصله ذیل را هر یک با حدود که واقع است در خانه آقا میرزا محمد ولد مرحوم آقا علی اصغر که واقع است در محله وسطی قصبه مزبوره همگی و تمامی چهاردانگ و نیم از جمله ششدانگ از یکدرب اطاق واقع در لب باغچه خانه که محدود است بحدود حدّی به ایوان مشترکی و حدّی بباغچه خانه و حدّی باطاق میان و حدّی بشارع خانه حاجی گل محمد مع مایتعلق بها بقدرالحصه.
تمامی چهاردانگ و نیم از جمله ششدانگ از یکدرب اطاق میان واقع در خانه مزبور محدود بحدود حدّی به اطاق کوچک وحدّی به ایوان مشترک و حدّی بشارع خانه ورثه اشرف و حاجی گل محمد و حدّی باطاق لب باغچه مع مایتعلق بها بقدرالحصه.

تمامی چهار دانگ ‌و نیم از جمله ششدانگ یکدرب اطاق کوچک واقع در خانه مزبور که تحت بالاخانه آقامیرزا محمد مرقوم محدود بحدود حدّی باطاق میان مرقوم و حدّی بشارع خانه رمضان و حدّی به ایوان درب اطاق و حدّی به اطاق آقامیرزا محمد بانضمام چهاردانگ و نیم از پس اطاق و چهار دانگ و نیم از ایوان درب اطاق مرقوم مع مایتعلق بها.
تمامی یکدانگ و نیم از جمله چهاردانگ از ششدانگ از یکدرب حوضخانه واقع در خانه مرقوم که محدود است بحدود حدّی به دکان ورثه آقاعبدالرحیم و حدّی به دکان آقا میرزا محمد و بشارع و حدّی به حصار که نیمدانگ از دو دانگ مال آقا مهدی حاجی عبدالغفور(مهدی فرزند عبدالغفور) است مع ما یتعلق بها بقدرالحصه.
و تمامی یکدانگ و نیم از جمله دو دانگ از ششدانگ از حصار و بیت الخلاء(مستراح) واقع در خانه مرقوم که نیمدانگ از دو دانگ مال آقا مهدی حاجی عبدالغفور است و تتمه او مال آقا میرزا محمد و آقا محمود است مع مایتعلق بها بقدرالحصه.
و تمامی یکدانگ و نیم از جمله دو دانگ از ششدانگ از کل باغچه خانه که مشترک است فیمابین آقا میرزا محمد و زینب بیگم که محدود است بحدود حدّی به خانه ورثه اشرف حدّی به حمام حاجی لطفعلی حدّی به خانه مرقوم و حدّی بشارع خانه ورثه حاجی گل محمد مع مایتعلق بها بقدرالحصه.
بانضمام یکدانگ و نیم از جمله ششدانگ از مشاعات و متفرعات و ایوان بزرگ و ایوان تحت باغچه خانه و ممر و مدخل باستثنای ممر و مدخل بالاخانه ومطبخ و زیره که زینب بیگم به آقا میرزامحمد مرقوم فروخته و کلما یتعلق بها هریک بقدرالحصه .
 به مال المصالحه مقدار صد دِرهم به وزن شاه گندم بومی دوره نراق و مبلغ شش تومان رایج خزانه ناصرالدین شاه روپیه از قرار دانه بیست و شش نخود وزن ده عدد در یکتومان صیغه مصالحه صحیحه شرعیه ملیه اسلامیه با جمیع شرایط و ارکان صحت از قبض و اقباض و تسلیم و تسلم و تخلیه و تصرف بعمل آمد بعد ذالک مصالحه مرقوم ملک طلق آقا سید اکبر مرقوم است و مصالح مرقوم را حقی و بهره ای و نصیبی باقی نمانده و مال المصالحه نقد فی المجلس واصل و عاید مصالح عنها گردید.

 پس الیوم هرگاه دیگری از بابت مصالحه مرقوم ادعائی به آقا سید علی اکبر بنماید ادعای او باطل والایسمع خواهد بود مقرراً آنکه یکدانگ و نیم از سه درب اطاق مرقوم مال آقا مهدی خلف مرحوم حاجی عبدالغفور است و نیم دانگ از دو دانگ از جمله ششدانگ از حوضخانه مرقوم و حصار و بیت الخلاء مرقوم و باغچه خانه مرقوم مال آقا مهدی مزبور است و صیغه مصالحه صحیحه شرعیه فی نهج الشرع جاری شد.
و کان ذالک تحریراً فی پنجم شهر ذیقعده الحرام مطابق سنه 1290 من الهجر النبویه صل الله علیه وآله و سلم سنه 1290
5 ذیقعده 1290(برابر 4 دی 1252)
اعترف بما رقم
مُهر عبدالوهاب ابن میرزا بابا
ابن مرحوم حاجی لطفعلی نراقی
 مُهر محمد رضا ابو رضی
من الشاهد ابن اقل خلیفه عبدالرحیم ابن مرحمت شان حاجی زین العابدین تاجر نراقی تحریرا فی ۱۹‌شهر ذی القعده ۱۲۹۰

بازخوانی پشت سند :
حاضر شد در حالتیکه جمیع اقاریر شرعیه از وی مُجور(منهدم شده و با زمین برابر شده) و مسموع(برآورده شده) و مُعثر(موثر) بود سعادت پناه آقا سید نصرالله ولد صدق آقا سید اکبر نراقی و کافه مصالح عنه را که در ظهر به تفصیل مسطور است بدون استثناء چیزی از آن بعنوان مبایعه انتقال صحیح شرعی نمود به عالیحضرت آقاجانی خلف مرحوم آقا عبدالکریم صباغ نراقی بمبلغ دوازده تومان رایج سلطان روپیه ناصرالدین شاهی عددی فی یکهزار دینار رواج موزون به بیست و چهار نخود و کل ثمن تمام و کمال واصل و عاید بایع مرقوم گردید و به وصول آن اقرار و اعتراف شرعی آورد و مبیعات را از ید تصرف خود اخراج نمود بتصرف مشتری داد و صیغه علی نهج الشرع جاری شد .
و تحریر ذالک فی دوم شهر رجب المرجب سنه 1301
2 رجب 1301(برابر 9 اردیبهشت 1263)
و بعدالحمد والصلاه صلح صحیح شرعی نمود عالیحضرت آقا سید اکبر مصالح له مرقوم ظهر به فرزند صلبی خود سید نصرالله کافه مصالح عنه را بدون استثناء چیزی از آن به مال المصالحه مقدار صد دِرم گندم و خود نیز ولایت به جهت او قبول مصالحه نمود و العین مال المصالحه ولایت نمود و قبض نمود مصالحه صحیحه شرعیه مشتمله به صیغه عربیه والفارسیه جتمعه شرایط و ارکان .
و کان ذالک‌ فی عشرین من ربیع المولود من شهور سنه 1291
20 ربیع الاول 1291(برابر 17 اردیبهشت 1253)
مُهر الراجی علی اکبر
مُهر محمدرضا
مُهر سید اکبر
مُهر محمد ابن جواد

سایت سلحشوران شهر نراق از جناب استاد حاج سید مجتبی غفاری فرزند سید محمود از بابت بازخوانی قباله یک قرن و نیم پیش سپاس گزار می باشد .