آذین قلب

ای که پُرسی از چه رو قلب خود آذین می کنم
بَهر فردای قیامت اسب را زین می کنم

می رَوَم در محضر فرزانگان با دست خود
شِکوِه از نامَردم رُسوای بی دین می کنم

سِرِ دل را باز می گویم به هر دَرد آشنا
زیر آن دَردنامه را امضای خونین می کنم