نقش شغل شریف مُکّاری(خَرَکچی – قاطرچی – ستوربان) در تجارت نراق

 علاقمندان به تاریخ با جستجو در سایت سلحشوران شهر نراق , به وضوح مشاهده خواهند نمود که یکی از نام های خانوادگی و مشهوری که رایج بوده مُکاری یا مُکّاری نراق ,ی بوده و سالیان دراز این شهرت به فامیلی های دیگر تغییر یافته است .

 مکّاری یا خَرَکچی یا قاطرچی , یا ستوربان , به کسی می‌ گویند که اسب، شتر، الاغ و غیره به کسی کرایه دهد و همچنین مُکّاری به کسی که با چارپایان اهلی مانند اسب، خر و غیره مسافر یا بار حمل و نقل می‌کند گفته می‌شود .

در کتاب فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده در این خصوص نوشته شده :  این کلمه در زبان عوام مُکّاری به همان معنی خرکچی و خربنده تلفظ می شود و گاه برای اشخاص به صورت لقب در می آید مانند حاجی مکاری . 

چاروادار یا چاربداران  نیز مشابه مُکاری به کسی که به وسیله ٔ چارپایان اهلی مانند اسب و خر و قاطر و یابو مسافر و بار  و مال التجاره حمل و نقل می کند .

مولوی نوشته :
کژ شود پالان و رَختم بر سَرم
وز مُکاری هر زمان زخمی خورم

در فرهنگ آنَندراج هم نوشته :
خری دیدم در آنجا ایستاده
به پُشتش ریش از چوب مُکاری

در ضرب المَثَلی نیز آمده : وای بوقتی که چاروادار راهدار شود

  در آثار محدود به جای مانده از قبرستان قدیمی نراق سنگ قبری وجود دارد که نام فامیلی صاحب آن را مُکّاری نوشته اند و نیم قرن پیش صاحب آن دارفانی را وداع گفته است .

 مکاری های قدیم نراق که تا کنون نام هایشان در اسناد قدیم مشخص شده است :

- یوسف مُکّاری یا یوسف خاتون در موضوع مزرعه حسین آباد

- عباس مُکاری نراقی در موضوع تجارت , در عراق عجم

- کربلائی اسکندر مکاری نراقی(رحیمی) فرزند آقا عباسعلی نراقی در موضوع حمام حاج لطفعلی

- سکینه بنت آقا سیدجواد نراقی متعلقه ابوالقاسم مُکاری نراقی در موضوع صداق

- استفاده از مکاری توسط حاج سیاح محلاتی در نراق در موضوع سفرنامه