مَحَله و خاندان مُلا کوپائی ها(ملاکوئی – مُلاکوهی) در شهر نراق

بر اساس گزارش سایت سلحشوران شهر نراق ؛ شهر نراق از توابع شهرستان دلیجان به نگین استان مرکزی معروف است . شهرت مُلا کوپایی ها(مُلاکوئی یا مُلاکوهی) در تاریخ نراق جایگاهی خاصی دارد و محله ای در این دیار کُهن به ملاکوپائی ها زبانزد بود که در اثر استفاده نام خانوادگی و نام محله به اختصار ملاکوهی شناخته تر هستند .

کتاب گویشهای پیرامون کاشان و محلات به همت فرهنگستان زبان ایران در فروردین سال 1354 خورشیدی در 66 صفحه توسط یکی از پژوهشگران به نام آقای محمد رضا مجیدی نوشته شده و به وسیله انتشارات فرهنگستان در چاپخانه کتیبه چاپ گردیده در ارتباط با ملاکوپائی و ملاکوهی نوشته است که آنان از کوپایی یا کوهپایه در 52 کیلومتری ورزنه اصفهان به نراق مهاجرت نموده اند :

نراق یکی از آبادی های کهن کشور است و زبان کنونی نراق فارسی است . نراق از محله های بالا ؛ پائین ؛ پاچنار ؛ دنیاداران و ملاکوپائی ها تشکیل شده ؛ و طایفه های یوسفی ؛ حاج خانی ؛ حاج محمد جعفری ؛ ملاکوهی ؛ اشرفی ؛ غفاری ؛ مهدوی ؛ قجری و حیدری در نراق زندگی می کنند. گروهی از مردمان نراق به همدان ؛ اراک و تهران کوچ کرده اند . طایفه قجری و حیدری از دهکده وَرکان نزدیک به صد سال پیش به نراق کوچ کرده اند . طایفه ملاکوهی ها از کوپای اصفهان به نراق آمده اند . نراق روستایی کوهستانی و سردسیر و جمعیت آن 3872 تن است . نراق از شهرک های کهن کشور است و پیش از این بزرگتر و دارای اهمیت بیشتری بوده است . این شهرک از محله های زیر تشکیل شده : محله بالا ؛ محله پایین ؛ پاچنار ؛ محله دنیاران ؛ محله ملاکوپائی ها .

پشت مسجد جامع مقابل وضوخانه کوچه ای است که امروزه به تابلوی شهید احمد ابراهیمی مزیّن است در یک قرن پیش به محله ملاکوئی یا مُلاکوهی ها شهره بود . این کوچه پُر شهید شامل شهیدان : احمد ابراهیمی – محمدرضا بخشی – محمدعلی قجری – عباس رمضانی می باشد .

محله ملاکوئی های قدیم همچنین شامل منازل تاریخی و قدیمی مثل فروغی ها(پدری فریدون فروغی) – آقاحسین فاضلی(اسفندیار کریمی) – رضا معتقدی(خانه نخجیر) خانه تقی ملاکوئی(حاج اسماعیل عباسی) – بُرج و خانه رئیس(تیموری ها) ملاکوهی(حاج حسن رمضانی) – خانه احمدی ها می باشد و بعضی از این منازل همچنان با تغییراتی پا بر جا هستند .

آخرین نسل ملاکوئی ها شامل دو برادر و یه خواهر به اسامی تقی ملاکوئی – حبیب الله ملاکوئی و معصومه ملاکوئی بودند :
معصومه ملاکوئی با میرزا عباس مهدوی فرزند فضل الله نراقی معاون التجار ازدواج نمود و صاحب دو فرزند پسر به اسامی هوشنگ و منوچهر مهدوی و یک دختر که با فریدون یوسفی فرزند شکرالله ازدواج نمود .

منوچهر با خانم رفعت رئوفی فرزند اجمد(عمواغلی) و هوشنگ با زری ملاکوئی دختر دایی اش ازدواج نمودند . میرزا عباس مهدوی در مکان های همچون اداره تحریریه گمرک بندر گز گرگان ؛ قم ، و سال ها در زابل استان سیستان و بلوچستان اشتغال و سکونت داشت و پس از فوت در زابل خاکسپاری گردید . دو پسرش در زابل متولد شدند .

تقی ملاکوئی همسری به نام صاحب خانم فرزند حاج آقاخان داشت ولی از داشتن فرزند محروم بودند . حاج آقاخان تاجر بود که اصالتش از کاشان بود و یک پسر نیز به نام علی اکبر داشت . تقی از نراق به تهران مهاجرت نمود و کارمند شایسته ای بود که سپس به نراق بازگشت و با کمک میرزا احمدخان نراقی خانه ای را خریداری کرد که خانمی به نام مُرصَع در آن زندگی می کرد .

همسرش صاحب خانم دو برادر به اسامی ذبیح الله و خلیل داشت که در اراک و قم و نهایتا به مشهد خراسان مهاجرت کردند . تقی اواخر عمر نابینا شد و صاحب هم به مرض قند مبتلا گردید و خانه و کاشانه را فروختند(منزل حاج اسماعیل عباسی) و راهی مشهد شدند . تقی در سن 55 سالگی سال 1344 شمسی فوت و در قبرستان باغ رضوان مشهد خاکسپاری گردید و بعد همسر و برادران همسرش نیز درهمین مکان خاکسپاری شدند .

حبیب الله ملاکوئی از نراق به اراک و بعد تهران مهاجرت کرد و کسب و کار شایسته ای داشت . یکی از دخترانش به نام زری مُلاکوئی همسر پسر عمه اش هوشنگ مهدوی فرزند میرزا عباس ابن معاون التجار بود .
زاهدی ها از اقوام و آشنایان پدری ملاکوئی هستند و قدیم ها که خانواده ها به دلایلی نراق را تَرک و به شهرهای همدان ؛ کاشان ؛ ملایر ؛ اراک ؛ کرمانشاه ؛ آذربایجان مهاجرت کردند زاهدی ها به همدان مهاجرت می کنند .

بر این اساس اردشیر زاهدی اظهار داشته ریشه نراقی دارم و اجدادم از نراقی‌های ساکن همدان می باشند . تیمسار سپهبد فضل‌الله زاهدی(1271 تولد در همدان –1342 فوت در ژنو) فرزند ابوالحسن و فرزندش اردشیر زاهدی متولد 1307 در شهر مونترو سوئیس مقیم می باشد .