به یاد آزادگان سرافراز شهر شیران نراق

فتح المبین ؛ از قدرت وعباس و احمد تا که پرسیدم
گفتند : مجروحانه در میدان مین بودند

با دشمنان خود اشداء و علی الکفار
با دوستان هم مهربان و هم متین بودند

هر روز در امواج خون گر غوطه می خوردند
هر شب برای حفظ ایران در کمین بودند

ظاهر شبیه یکدگر بودیم و در باطن
صد پله بالاتر ز ما اهل یقین بودند

گر سرو ؛ افلاک اند این آزادگان اما
ثابت چو کوهی استوار اندر زمین بودند

آری چه شیرانی درون بیشه بیدارند
رزمندگانی که فقط در فکر دین بودند

یک عمر در زندان دشمن خون دل خوردند
آنها برای ما همیشه بهترین بودند

اکنون قلم از وصفشان در لکنت  افتاده
هرگز نگویم لاف دائم این چنین بودند

چون شاخه ای از قامت ایران جدا گشتند
وقتی که مجروحانه در میدان مین بودند

یک عمر من مدیون یاران سلحشورم
آنان که روزی جبهه فتح المبین بودند

تقدیمی از : علی رضایی فرزند رضا اهل شهر نراق 18 فروردین 1395