شب اسفند یا شب عاشقی از سنت های دیرینه مردم شهر نراق

در اکثر شهرهای ایران از جمله شهر تاریخی نراق شب اول اسفند  را مردم گرامی  می دارند. این شب  دارای آداب و رسوم خاصی است از جمله دور هم بودن و خوردن پلو و آجیل اسفندی ، خاطره گویی .

یکی از مهمترین رسوم این شب(حدود پنج دهه قبل)  دیدار نوعروسان با تازه دامادها بود چون عروس و دامادها در قدیم  مانند امروز آزاد نبودند که به محض نامزد شدن هر کجا دلشان بخواهد بروند و بیایند و این کار را خانواده عروس از جمله پدر خانواده شایسته نمی دانستند .

بنابراین دختر و پسر تا مراسم عقد و ازدواج ، دیدارشان محدود بود. نه دختر اجازه داشت از خانه بیرون برود و نه پسر قادر بود نزدیک خانه دختر پیدایش بشود. بنابراین هر دو از دیدارهم محروم بودند مگر اینکه مثلا برای امورات کشاورزی و جمع بودن رعیت ها و بردن غذا دیدار کوتاه میسر می گردید .دنبال بهانه یا مناسبتی می گشتند تا بتوانند لحظات و ساعاتی را با هم بگذرانند.

یکی از این مناسب ها شب اول اسفند بود که خانواده عروس خود را براى پذیرایی آقا داماد و خانواده ی وی مهیا مى کردند .

در این مراسم عروس و خانواده اش به صرف شام از خانواده داماد پذیرایی می نمودند و سپس هدایایی را که خانواده داماد برای عروس خانم خریده بودند به وی تقدیم می کردند و داماد هم  هدیه ای را که جداگانه خریده بود به عروس تقدیم می نمود.

سپس از مهمانان با آجیل اسفندی مانند جوزغند، تنقلات وآجیل های مرسوم نراق پذیرایی می شد.  در این شب هر دو خانواده ساعاتی را به خوشی و شادمانى با خاطره گویی، شعر خوانی و فال گیری می گذراندند و عروس خانم و آقا داماد هم در این شب لحظاتی خوشی را با هم سپری می کردند و عشق و محبت خود را به یکدیگر ابراز می نمودند. به همین علت شب اول اسفند را برای زوج های جوان " شب عاشقی" می گفتند.

این سنت  امروزه کم و بیش در شهر نراق  همچنان مرسوم است و نوعروسان و آقا داماد ها هر ساله شب اول اسفند را با توجه به آداب و رسوم امروزی برگزار می کنند و لحظاتی را دور هم به خوشی و شادمانی می گذرانند .

سایت سلحشوران شهر نراق ؛ از جناب آقای مرتضی علی آقایی فرزند علی اکبر از بابت تهیه این پست سپاسگزار می باشد .