اسرا سالانه سهمیه های مخصوص داشتند . مثلا یک جفت دمپایی ؛ یک جفت کفش ؛ لباس های زیر ؛ دشداشه عربی بلند و ... دریافت می کردند . چون کمبود پوشاک محسوس بود بین اسرا تبادل می شد . قسمت زیبای کار بافت یا دوختن گیوه بود .
در اردوگاه موصل که بودم کَف کفش های کتانی و دمپایی مندرس را دور نمی انداختیم و با استفاده از نخ های زیرپوش به سَبک چله دان های زادگاهم شهر نراق آن را شکافته و به صورت دوک در می آوردم و بعد چند لایه کرده تا ریسمانی فراهم شود تا برای دوخت گیوه آماده شود .
از همان تیکه های سیم خاردار به عنوان قلاب استفاده نموده و به گیوه دوزی می پرداختم . گیوه ها سَبُک ولی با دوام است . چند جفت گیوه در اسارت ساختم که نمونه های آن موجود است .
شهدای شهریور ماه شهر مذهبی نراق...
ما را در سایت شهدای شهریور ماه شهر مذهبی نراق دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : msalahshorannaraghg بازدید : 351 تاريخ : پنجشنبه 3 خرداد 1397 ساعت: 6:21